ജനവാതിലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി മറിയാമച്ചേട്ടത്തി ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു.
ചേട്ടത്തിയ്ക്ക് വയസ്സ് അമ്പതിനടുത്തായി...ഭര്ത്താവ് കറിയാച്ചനും മൂന്ന് മക്കളും... രണ്ടാണും അവരുടെ മധ്യത്തില് ഒരു പെണ്ണും.... അതു തന്നെ അവരുടെ ലോകം..... തനി നാട്ടിന്പുറത്തുകാരി... ആരേലും കുരുത്തക്കേടിനു ചേട്ടത്ത്യേ മക്കളൊക്കെ എന്നാ പറയുന്നൂ എന്നെങ്ങാനും ചോദിച്ചാല്...പിന്നെ തുടങ്ങായി ....
“ മോളങ്ങ് ബാംഗ്ളൂരാ... കെട്ട്യോനോടോപ്പേ.... അവനെന്തോ പത്രാസുള്ള പണിയാ... നമ്മുടെ വായിലൊന്നും ഒതുങ്ങുകേലാന്നേ.... അവള്ക്ക് രണ്ട് പിള്ളേരുണ്ട്... ഒരു മോനും ഒരു മോളും...“
“ പിന്നെ മൂത്തോന് അടുത്തുന്നെന്യാ കെട്ടിയേക്കണേ... പെണ്ണിനു പണിയൊന്നുമില്ലന്നേ... എന്തോ പൂട്ടീഷനോ മറ്റോ പഠിച്ചൂന്നൊക്കെ പറയണകേട്ടൂ...ആ അതങ്ങനെ കിടക്കണൂ... പിന്നേ സ്നേഹള്ളോളാ... ( ഉറങ്ങുമ്പോള്).... വീട്ടിലെ പണിയെല്ലാം എടുത്തോളും... (ഇല്ലേല് പട്ടിണിക്കിടക്കേണ്ടി വരും) അവനു പിള്ളേരു നാലാ... നാലാമ്പിള്ളേരാ...“
“ ഒരു പെണ്കുട്ടി വേണ്ടതായിരുന്നു...“
“ ഉം... ഒന്നീന്ന് തുടങ്ങീതാ... ഇത് പെണ്ണാ...ഇത് പെണ്ണാന്ന് പറച്ചില്... ഒരോ വയസ്സിന്റെ വ്യതാസത്തില് നാലണ്ണമിങ്ങു പോന്നു... അപ്പൊ ഞാനാ പറഞ്ഞേ... എടാ ജോമോനേ... അവളുടെ പ്രസവങ്ങ് നിറുത്തിയേരടാന്ന്...“
“ അതെന്നാ ചേട്ടത്തീ അങ്ങനെ...? “
“പിന്നെ...ഇതന്നെ ഒരു പണിയായ ശരിയാവോ? അവസാനം അതുങ്ങള്ക്കായി സ്വന്തമായൊരു സ്ക്കൂള് ഞാന് തുടങ്ങേണ്ടി വരും... അല്ലേല് തന്നെ ആളുകള് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി, ചേട്ടത്ത്യേ.... വീട്ടിലിപ്പൊ നല്ല രാസാല്ല്യോ... സ്ക്കൂളു വിട്ട പോലല്ല്യോ പിള്ളാരുകള്... അവന് ഇവിടെ ആ കടയും നടത്തി സുഖായിട്ട് പോണു...(അപ്പച്ചനില്ലേല് കാണാം.... കടകൊണ്ടൊന്നും വലിയ കാര്യമില്ലാന്നേ)“
“പിന്നെ താഴ്യൊള്ളോന്.... ജോസ്.... അവനിപ്പൊ ഇവിടൊരു കമ്പനീലാ ജോലി...(അവന്റെ കമ്പനിയൊന്നു കുറഞ്ഞാല് മതിയായുന്നു) അവന്റേം കെട്ട് കഴിഞ്ഞു.... പുതു മോട്യല്ലേ.... അവരങ്ങനെ നടക്കാ.... പെണ്ണ് എന്തൊക്കെയ്യ്യോ പഠിച്ചിട്ട്ണ്ട്...ജോലി നോക്കണുണ്ട്....“
അങ്ങനെപ്പോകും... ചോദിച്ചാള്ക്ക് അബദ്ധായി എന്ന് സ്വയം തോന്നി അയാള് രക്ഷപ്പെട്ട് കൊള്ളണം... ഇല്ലേല് കട്ടപൊക. കാര്യമിതൊക്കെയാണേലും എല്ലാരേം സ്നേഹാ ചേട്ടത്തിയ്ക്ക് ചേട്ടത്തിയെ നാട്ടുകര്ക്കും...
ആളൊരു തികഞ്ഞ സത്യ ക്രിസ്ത്യാനിയാ... എന്നും ചേട്ടത്തി രാവിലെ പള്ളീല് പോകും കാലപൂജ പങ്കുകൊള്ളാന്... അവിടെപ്പോയിരുന്ന് പകുതി ഉറക്കത്തിലായോരോട് അല്പ്പ സ്വല്പ്പം കുശുമ്പും പുന്നായ്മയും പറഞ്ഞാലേ ഒരു സുഖള്ളൂ.... അല്ലാതെ വെളുപ്പിനെ ഉള്ള അഛ്ചന്റെ സുവിശേഷം കേള്ക്കലൊന്ന്വല്ല ലക്ഷ്യം... അതിനു ചേട്ടത്തിയെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല,
അഛ്ചന്റെ സുവിശേഷപ്രസംഗത്തിന്റെ വിശേഷത്തെപ്പറ്റി നാട്ടിലുള്ള കഥ ഇങ്ങനെ,
ഒരിക്കല് കര്ത്താവ് ഈശോ മിശിഹ ഒരു സാധാരണക്കാരന്റെ വേഷത്തില് ഇദ്ദേഹത്തിന്റെ സുവിശേഷ പ്രസംഗത്തില് പങ്കുകൊണ്ടു... അല്പ്പ നേരത്തിനു ശേഷം കണ്ണുകള് നിറച്ചുകൊണ്ട് കര്ത്താവ് പറഞ്ഞത്രേ....,
“പിതാവേ, ഇദ്ദേഹം പറയുന്നതെന്തെന്ന് ഇദ്ദേഹം പോലും അറിയുന്നില്ല.... ഇദ്ദേഹത്തോട് നീ സദയം ക്ഷമിക്കേണമേ.....!“
സത്യകൃസ്ത്യാനിയായ തികഞ്ഞ ദൈവ ഭക്തയായ ചേട്ടത്തി എന്തുണ്ടായലും കര്ത്താവിനു സ്വൈര്യം കൊടുക്കുകേലാ... ഭര്ത്താവിനും...!
ചേട്ടത്തി സ്പെഷ്യലൈസ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് 'ഈഈഈശോ' വിളിയിലാണ്...
“ഈഈഈശോ ദേ കരണ്ട് പോയി... ഈഈഈശോ ഗ്യാസ് തീര്ന്നാ.... ഈഈഈശോ ഇതെന്തോന്നാ ഈ ചെറുക്കന് കാണിക്കുന്നേ... അങ്ങനെ... ഇനിയിപ്പൊ ആരേലും കണ്ടാലോ...അപ്പോഴും ഇതന്നെ.... ഈഈഈശോ ഇതാരു..ത്രേസ്യാക്കുട്ട്യല്ലേ...? “
എന്തായാലും കര്ത്താവ് ഈശോ മിശിഹാക്ക് ഇരിക്കപ്പൊറുതി ഇല്ല. ഇനി “മറിയേ... നീ ഇങ്ങനെ കടുപ്പത്തില് വിളിക്കാതേ..., എനിക്കിത്തിരി മനഃസമാധാനം താ “ എന്നു പറയാന് സാക്ഷാല് കര്ത്താവ് നേരിട്ട് വന്നാലും ചേട്ടത്തി ഇങ്ങനെ പറയും...,
“ഈഈഈശോ... ദേ യേശു...!“
“ ഞായറാഴ്ചയായിട്ട് പിള്ളേരെല്ലാം അങ്ങ് കെട്ട്യോളുമാരുടെ വീട്ടിലോട്ട് പോയി...അവിടെ എന്നതാണാവോ...? ഇതിയാനും ഇതെവിടെപ്പോയിക്കിടക്കുവാ...“ ചേട്ടത്തി വീണ്ടും മുറ്റത്തോട്ട് നോക്കിയിരുപ്പായി...
ആ ഇരുപ്പില് ചേട്ടത്തി നേരെ പോയത് തന്റെ വീട്ടിലേക്ക്... തന്റെ കുട്ടിക്കാലവും, യൗവ്വനവും എല്ലാം മനസ്സില്ലൂടെ ഓടിപ്പോയി. പണ്ടെന്നെക്കാണാന് എന്നാ ചേലായിരുന്നൂ... എന്നെക്കാണാന് വേണ്ടിമാത്രം പള്ളീല് വന്നിരുന്നോരും ഉണ്ട്. ങ്ങ് ഹാ.. അതൊക്കെ ഒരു കാലം... പിന്നെ ഇതിയാന് കെട്ടി ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് പോന്നു. അന്ന് മുതല് വടക്കേതിലെ സരസുവാണ് ആകെ ഒരു കൂട്ട്. തമ്പിയേട്ടനും സരസുവും തൊട്ടയല്പ്പക്കം... ഒരു കുടുംബം പോലെ ഒരു ചെറുമതിലിന്റെ തിരിവ്... അവിടുത്തെ ശ്രീമോളും ഇവിടുത്തെ മോളും ഒരേ പ്രായാ... ജോസും ശ്രീക്കുട്ടനും ഏതാണ്ടൊരേ പ്രായം തന്നെ. അവന്റെ കല്യാണായീ... ഇനി അതും ഒരാഘോഷാക്കണം.
ഗേറ്റ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് നോക്കിയ ചേട്ടത്തിയ്ക്ക് ഒറ്റനോട്ടത്തില് ആളെ മനസ്സിലായി... എല്ലാരും പി സി എന്ന് വിളിക്കുന്ന ദല്ലാള് ദേവസ്സി.
‘ഈഈഈഈഇശോ.... ദ്താരാദ്... പീസ്യാ....“
ചേട്ടത്തി കതക് തുറന്ന് പുറത്തേയ്ക്ക് വന്നു.
“ആ.... എന്നാ ഒക്കെ ഉണ്ട് ചേട്ടത്ത്യേ...? കറിയച്ചായനില്ലായോ...?““ഓ... അതിയാന് രാവിലെ എങ്ങാണ്ട് പോയതാ... എങ്ങാണ്ടാന്നാര്ക്കറിയാം...?“
“പിള്ളാരോ... ആരേം കാണാനില്ലല്ലോ... ഒറ്റയ്ക്കേ ഒള്ളോ...?“
“അവന്മാര് പെമ്പ്രന്ന്യോത്തിമാരുടെ വീടുകളേ പോയി...‘
“എന്നതാ വിശേഷം...?“
“ഓ...ചുമ്മാ... വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെ പോയി വരും....“
“പുതുപ്പെണ്ണ് എങ്ങിനെ..?“
“പാവാന്നേ... ഇത്രേം സ്നേഹള്ള പിള്ളാരുണ്ടോ ഈ കാലത്ത്... "
" എന്ത് കിട്ടീ ചേട്ടത്ത്യേ... ഞാങ്കൊണ്ടര്ണ ആലോചനകളൊന്നും പോരായിരുന്നൂലോ...!“
“ ഓ... എന്ത് പറയാനാ പീസ്യേ... ഞങ്ങളൊന്നും ചോദിച്ചില്ലാന്നേ... അവര്ക്കിഷ്ടള്ളത് അവര് കൊടുത്തു... പിന്നെ അവര് സന്തോഷായിട്ട് തന്നപ്പോ വേണ്ടാന്നു നമ്മളും പറഞ്ഞില്ല... അവര്ക്ക് വിഷമാകത്തില്ല്യോ...”
“അത് പോട്ടേ പീസ്യെന്താ ഇതിലേ, ഇപ്പൊ കാണാറില്ലല്ലോ...“
“ഞാനാ ചന്ത മുക്ക് വരെ ഒന്ന് വന്നതാ ... എന്നാപിന്നെ ചേട്ടത്ത്യേം , കറിയാച്ചായനേം ഒന്ന് കാണാന്ന് വച്ചു.“
“അത് നന്നായി... എന്നതാ ചന്തമുക്കില്...? ”
“ചെക്കനൊരു ഫാന്റും ഷേര്ട്ടും തയിക്കാനായിട്ട് നമ്മടെ ഭാസീടെ കൈയ്യില് കൊടുത്തായിരുന്നു,അത് വാങ്ങാന് പോയതാ...അതിന്റെ കാര്യമൊന്നും പറയാണ്ടിരിക്കാ ഭേദം... എനിക്കങ്ങ് ചൊറിഞ്ഞ് കേറണുണ്ട്”
അതെന്നതാടാ പീസി...?
അല്ലേ ഞാന് തച്ചതെല്ലാം വാങ്ങി കാശ് ചോദിച്ചപ്പോ അവന്റോടെ മാത്രം 20 രൂപാ ഓരോന്നിനും കൂടുതല്, കൊച്ചപ്പേട്ടനും, വേലായുധനുമെല്ലാം ഇവിടെ കാലങ്ങളായി ഉള്ളതല്ല്യോ... അവര്ക്കൊന്നുമില്ലാത്ത ഒരു കൂടുതലെന്താ ഇവന്...!
നീ ചോദിച്ചില്ലായോ...?
പിന്നേ..അപ്പൊ അവന് പറയുവാ.... എന്റെ ദേവസ്യേട്ടോ കട ഏസിയല്ലേ... അതാ കാശ് കൂടുതലെന്ന്...!
ഞാന് പറഞ്ഞു , നെന്നോട് ഞാന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ എനിക്ക് ഏസിയിലിരുന്ന് തയിച്ച ഫാന്റ് വേണമെന്ന്... എനിക്ക് ഏസിയിലിരിന്നു തയിക്കാത്ത ഫാന്റ് മതി”
“അങ്ങനെ പറഞ്ഞാ പറ്റില്ലാന്ന് അവനും”
“അവസാനം ഞാന് കൊടുക്കാറുള്ള സാധാരണ കൂലി കൊടുത്ത് ഇങ്ങ് പോന്നു... അല്ലാപിന്നെ ഏസിയിലിരുന്ന് തയിച്ചാ 20 രൂപ കൂടുതലേ...”
ഐ... അത് മോശായില്ലായോ പിസി... അവര് പണീയെടുത്ത കാശല്ലയോ....
“അല്ലേ ഈ ചേട്ടത്തി ഇതെന്നതാ ഈ പറയുന്നേ...
ഭാസി ഏസിയിലിരുന്ന് പണിയണേന് പിസിയെന്തിനാ ഫീസ് കൊടുക്കണേ....!“
“ഉം...അതും ശരിയാ... നീയറിഞ്ഞില്ലായോ... നമ്മടെ അപ്പറത്തെ ശ്രീക്കുട്ടന്റെ കല്യാണായി...“
“ഓ അറിഞ്ഞു... ഞാനത് വേണ്ടാന്ന് വച്ച കേസാ...“
“അതെന്തേ...?“
“ചെറുക്കനത്ര ശരിയല്ലാന്നേ... പെമ്പിള്ളാരേ വഴിയേ നടക്കാന് സമ്മതിക്കുകേലാ... എപ്പോഴും ഒരു ഫോണും കൊണ്ടാ നടപ്പ്“
“ഈഈഈശോ എന്തനാവശ്യാ നീയീ പറയണേ... അവനൊരു പാവല്ലേ... ആയ കാലത്ത് നീയും, ഇവിടുത്തെ ഇതിയാനും അപ്പറത്തെ തമ്പിയേട്ടനും ഇതൊക്കെ തന്നല്ലാരുന്നോ പരുവം...“
“ഹി ഹി ഹി അത് പിന്നെ അന്നത്തെ ഒരു...“
“അത് തന്നല്ലേ ഇത്... ഇന്ന് ലോകം മാറി... ഇപ്പൊ വേലിയ്ക്ക് നിന്ന് കത്ത് കൊടുക്കലൊന്നുല്ല്യ... എല്ലാരുടേലും തീപ്പട്ടി ഫോണില്ലിയോ..മൊഫീല്.... ഇപ്പൊ അതിലല്ലയോ പ്രേമോം പാട്ട് മത്സരോം എല്ലാം, പാടിയില്ലേലും ആടിയില്ലേലും കുഴപ്പില്ല... സ്മെസ് കിട്ടിയാ ജയിക്കും... ഇനി എന്നാണാവോ പത്താം തരം പരീക്ഷേം ഈ രീതിലാക്കണേ... കൂടുതല് സ്മെസ് കിട്ടണാള്ക്ക് ഒന്നാം സ്ഥാനം... പഠിച്ചില്ലേലും കൊഴപ്പില്ലാന്നാകും...”
“എന്തോന്നാ ഈ സ്മെസ്...?”
“ആ മൊഫീലീന്ന് അയക്കണ സാനം... അത് കിട്ടണതിനനുസരിച്ചാത്രെ ജയം...”
“ഉം... പിന്നെ നാട്ടില് കറിയാചേട്ടനെപ്പറ്റി അത്ര സുഖല്ല്യാത്ത സംസാരം നടക്കണ്ട്...”
“ഓ...അതെന്താ... ഇത്ര പ്രായായിട്ടും ആളോള് വിടണീല്ലേ...“
“അല്ല അവരെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യല്ല്യ... കറിയാച്ചായന് എന്തിനാ ആ വടക്കേതിലെ പയ്യന്റെ കല്യാണത്തിന്റെ പിന്നാലെ നടക്കണേ...“
“അവനിവിടുത്തെ പയ്യനല്ല്യോ... ഇവിടെ കളിച്ച് വളര്ന്നതാ...“
“എന്നാ നാട്ട്കാരതല്ല പറയണേ... അവന് കറിയാച്ചന്റെ തനി ഛായയാന്നാ...“
“ഓ..അത് കുശുമ്പ്ള്ളോര് പറയണതല്ലേ....“
“അത് മാത്രല്ല ... ഇവിടുത്തെ ജോസൂട്ടിയ്ക്ക് ....“
“ജോസൂട്ടിയ്ക്ക്...?“
“നമ്മടെ ... തമ്പിചേട്ടന്റെ ഛായയില്ലേന്നും ഒരു..ഒരു....“
“അതൊക്കെ കേള്ക്കാനും പറയാനും നിന്നാല് അതിനേ നേരം കാണൂ....”
“എന്നാലും അതല്ലല്ലോ ചേട്ടത്തി.... അവര് പറയുമ്പോ....“
“ഓ... അതിനൊക്കെ ഇപ്പൊ എന്നാ മറൂപടി പറയാനാ ദേവസ്സ്യേ... രണ്ട് കണ്ടോം അടുത്തടുത്തടത്തല്ലേ കിടക്കണേ... വിത്ത് വീശിയെറിഞ്ഞപ്പോ ചിലപ്പോ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വീണതാകും. എന്തായാലും വെളഞ്ഞു... പതിരാകാതിരിന്നാ മതി...“
ഇതും പറഞ്ഞ് ചേട്ടത്തി എണീറ്റ് വീടിനകത്തേയ്ക്ക് നീങ്ങി....
വായും പൊളിച്ച് ദേവസ്സിയും....
തിരുമേനിടെ ഭാഷേ പറഞ്ഞാല്... “അന്തഃസ്യ കുന്തഃസ്യ ദേവസ്യ !“
“അന്തം വിട്ട് കുന്തം വിഴുങ്ങ്യ പോലെ ദേവസ്സി നിന്നൂന്ന് സാരം...!“